ολεσίνους

ὀλεσίνους, -ουν και -οος, -οον (Α)

αυτός που καταστρέφει τον νου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος < θ. ολεσι- τού ὄλλυμι (πρβλ. ἀπόλεσις, ὤλεσα) + -νους / -νοος (< νοῦς), πρβλ. θελξί-νους].